معنی شوی کش - جستجوی لغت در جدول جو

شوی کش

لغت نامه دهخدا

شن کش

وسیله ای دسته دار با دندانه های فلزی برای هموار ساختن زمین

فرهنگ فارسی عمید

شوی جو

(اُ)

جویندۀ شوهر، طلب کننده شوی:
گیتی زنی است خوب و بداندیش و شوی جو
باعذب و فتنه ساز به گفتار ساحره،
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

طی کش

(نَ / نِ فُ)

روزه دارندۀ طی، و روزۀ طی چنان باشد که بعد سه روز طعام خورند اگرچه به وقت شام به سه چهار قطره آب افطار میکنند. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شیرکش

(کَ)

دهی است از بخش چگنی شهرستان خرم آباد. سکنۀ آن 300 تن. آب آن از رود خانه کشکان. ساکنان از طایفۀ شاهسوند هستند و در زمستان ییلاق می روند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

می کش

(دُ فَ/ فِ)

می کشنده. می خوار. شرابخوار. باده خوار. می پرست. باده نوش. می گسار. که شرابخواری پیشه دارد. (از یادداشت مؤلف). شرابخوار. (آنندراج) :
عاشقان بوس و کنار و نیکوان ناز و عتاب
مطربان رود وسرود و می کشان خواب و خمار.
فرخی.
بلورین پیاله ز می لاله شد
کف می کش از لاله پرژاله شد.
اسدی (گرشاسب نامه)

لغت نامه دهخدا

موش کش

(یِ رَ / رِ)

هر دوا که برای کشتن موش به کار رود. داروی کشندۀ موش. مرگ موش. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

لای کش

(حَ قی قَ)

کنایه از شرابخوار است. (آنندراج) :
بهار گشت و هوامژدۀ شراب رساند
زمین میکده را لای کش به آب رساند.
دانش (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گوش کش

(چَ مَ طِ / طَ)

کشندۀ گوش. که گوش را کشد و پیچاند. متوجه ساختن صاحب گوش را یا بدنبال خود کشاندن خداوند گوش را:
مر شما را سرکه داد از کوزه اش
تا نباشد عشق اوتان گوش کش

لغت نامه دهخدا

شهوت کش

(اَ پَ)

که شهوت را فرونشاند و بر آن چیره شود:
مجنون که مبصّر جهان بود
شهوت کش و خویشتن رهان بود.
نظامی

لغت نامه دهخدا

شوهرکش

(اِ خوا / خا)

زنی که شوی خود را کشته باشد. (ناظم الاطباء). شوی کش

لغت نامه دهخدا

شله کش

(شَ لَ کَ)

دهی است از دهستان چرداول بخش شیردان چرداول شهرستان ایلام. سکنۀ آن 150 تن. آب آن از چشمه. محصول عمده آنجا غلات و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

کوت کش

(تَ مَ / مِ)

کناس. (فرهنگ فارسی معین ذیل کودکش). آنکه کار او کشیدن کوت باشد. آنکه به مزارع و باغها کوت یا کود حمل کند. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کوت و کود و کوت کشیدن شود.
- امثال:
کش کش است چه زرکش چه کوت کش. نظیر: قباسفید قباسفید است. دوغ و دوشاب یکی است. (امثال وحکم ج 3 ص 1219)

لغت نامه دهخدا

کشتی کش

(کَ کَ)

کشنده و برندۀ کشتی. کشتیبان. ملاح. (از برهان) :
به دریا و خشکی ز کشتی کشان
هر آنکس که داد از شگفتی نشان.
اسدی.
یکی گفت دیگر ز کشتی کشان
که دیدم دگر ماهیی زین نشان.
اسدی.
بفرمان کشتی کش چاره ساز
جهانجوی از آن سیلگه گشت باز.
نظامی.
، کنایه از مردم شرابخواره و باده پرست. (از برهان) (ناظم الاطباء) :
کرده طلب کشتی دریافشان
کشتی رز داد بکشتی کشان.
امیرخسرو

لغت نامه دهخدا

کری کش

(رَدَ / دِ)

کرایه کش. مکاری. (یادداشت مؤلف) :
جواب گویم اگر پرسیم که آن خر کیست
خری کری کش ابلیس و قوم لعنهمو.
سوزنی.
رجوع به کرایه کش و مکاری شود

لغت نامه دهخدا